در سپتامبر ۲۰۲۵، آسیب‌پذیری بحرانی با شناسه CVE-2025-54914 در خدمات شبکه‌ای Microsoft Azure شناسایی شد که به دلیل نقص در کنترل دسترسی، امکان افزایش سطح دسترسی (Elevation of Privilege) را برای مهاجمان فراهم می‌کند. این آسیب‌پذیری با امتیاز CVSS ۱۰.۰، یکی از خطرناک‌ترین آسیب‌پذیری‌های سال ۲۰۲۵ محسوب می‌شود.
🛠️ مشخصات آسیب‌پذیری
✔️ CVE: CVE-2025-54914
✔️ نوع آسیب‌پذیری: عدم کنترل صحیح دسترسی (CWE-284)
✔️ امتیاز CVSS : ۱۰.۰ (بحرانی)
✔️ Vector CVSS : AV:N/AC:L/PR:N/UI:N/S:C/C:H/I:H/A:H
✔️ محصولات آسیب‌دیده: خدمات شبکه‌ای Microsoft Azure
✔️ تاریخ انتشار: ۴ سپتامبر ۲۰۲۵
✔️ وضعیت اصلاح: در حال بررسی و انتشار اصلاحیه
🔍 تحلیل فنی آسیب‌پذیری
این آسیب‌پذیری ناشی از پیاده‌سازی ناقص کنترل‌های دسترسی (Access Control Misconfiguration) در سرویس‌های شبکه‌ای Microsoft Azure است. مهاجمان با بهره‌برداری از این نقص می‌توانند سطح دسترسی خود را بدون احراز هویت مناسب افزایش داده و به منابع حیاتی و حساس شبکه دسترسی پیدا کنند.
پیامدهای بالقوه شامل موارد زیر است:
✔️ دسترسی غیرمجاز به پیکربندی شبکه: مهاجم قادر خواهد بود تنظیمات Network Security Groups (NSGs)، Route Tables و دیگر اجزای حیاتی شبکه را تغییر دهد.
✔️ افشای داده‌های حساس: داده‌های ذخیره‌شده در منابع ابری یا سرویس‌های متصل در معرض مشاهده یا استخراج غیرمجاز قرار می‌گیرند.
✔️ کنترل کامل زیرساخت ابری: در صورت سوءاستفاده موفق، مهاجم می‌تواند به صورت گسترده بر کل زیرساخت شبکه‌ای سازمان تسلط یافته و سایر سرویس‌ها و منابع را دستکاری کند.
این نقص همچنین می‌تواند در ترکیب با آسیب‌پذیری‌های دیگر Privilege Escalation، حملات Lateral Movement و نفوذ عمیق‌تر به محیط Azure را تسهیل کند، که اهمیت اعمال فوری اقدامات پیشگیرانه را دوچندان می‌کند.
🛡️ اقدامات پیشرفته امنیتی برای مدیران و تیم‌های SOC
در شرایطی که Microsoft هنوز اصلاحیه رسمی برای CVE-2025-54914 منتشر نکرده است، توصیه می‌شود سازمان‌ها از یک رویکرد چندلایه و مبتنی بر ریسک برای کاهش احتمال سوءاستفاده استفاده کنند:
بازنگری و تقویت کنترل‌های دسترسی:
✔️ ارزیابی تمام Role Assignments در Azure RBAC و حذف دسترسی‌های غیرضروری.
✔️ بررسی منظم Access Control Lists (ACLs)، Network Security Groups (NSGs) و سیاست‌های Application Gateway/WAF برای اطمینان از انطباق با استاندارد Zero Trust .
✔️ پیاده‌سازی Just-In-Time (JIT) Access برای سرویس‌ها و کاربران با نیاز محدود زمانی.
نظارت پیشرفته و تحلیل رفتاری شبکه:
✔️ استفاده از Azure Sentinel یا سایر سیستم‌های SIEM برای شناسایی anomalous privilege escalation attempts .
✔️ مانیتورینگ دقیق management plane activity و API calls که می‌تواند نشانه سوءاستفاده از آسیب‌پذیری باشد.
✔️ فعال‌سازی Azure Monitor Alerts و Log Analytics queries برای بررسی تغییرات غیرمجاز در پیکربندی شبکه و سیاست‌های دسترسی.
تمرین و آمادگی تیمی:
✔️ اجرای tabletop exercises برای شبیه‌سازی حملات مبتنی بر این آسیب‌پذیری و آزمایش فرآیند واکنش سازمانی.
✔️ بروزرسانی Incident Response Playbooks با سناریوهای Privilege Escalation در Azure Networking .
✔️ اطلاع‌رسانی متمرکز و مستمر به تیم‌های امنیتی و IT Operations درباره اصلاحات و اقدامات موقت امنیتی.
محدودسازی ریسک عملیاتی:
✔️ استفاده از Conditional Access Policies برای کنترل دسترسی بر اساس user risk, device compliance, و location .
✔️ بررسی و قرنطینه کردن منابع حساس تا زمان انتشار patch .
✔️ ثبت و تحلیل تمام رخدادها و تغییرات در Azure Activity Logs برای تحلیل پس از رخداد (Post-Incident Analysis) .
