Frame Relay در برهه ای از زمان محبوبترین تکنولوژی WAN محسوب می‌شد. اگر چه از این تکنولوژی در ایران توسط مخابرات هرگز استفاده نشد.

شبکه های Frame Relay یکی از انواع شبکه های Packet Switched یا همان سوئیچنگ بسته محسوب می‌شوند. Frame Relay یک شبکه با قابلیت دسترسی چندگانه (Multi-Access) است. به این معنا که بیشتر از دو وسیله امکان وصل شدن به این نوع شبکه را دارند. (بر خلاف leased lineها که در آنها تنها دو مسیریاب و هر یک در یک سمت اتصال قرار دارند) از این لحاظ یک شبکه Frame Relay مشابه یک شبکه Ethernet است. اما بر خلاف Ethernet در Frame Relay امکان ارسال همه پخشی در لایه ۲ (لایه پیوند داده) وجود ندارد. به همین علت Frame Relay را یک شبکه NBMA مخفف Non Broadcast Multi Access می‌نامند.

در شکل زیر اجزا و اصلاحات رایج در Frame Relay نشان داده شده است.

به اتصال فیزیکی بین سرویس‌دهنده و مسیریاب مشتری که از نوع سریال است، Access Link گفته می‌شود.

برای اطمینان از برقراری این لینک به طور مداوم پیامهایی بین مسیریاب مشتری و سوئیچ Frame Relay سرویسدهنده رد و بدل می‌شود. فرمت این بسته های Keepalive و بسته های کنترلی دیگری که بین مسیریاب مشتری و سوئیچ رد و بدل می‌شوند توسط پروتکل LMI مخفف Local Management Interface مشخص می‌شود.

به مسیریاب سمت مشتری DTE و به سوئیچ سمت سرویسدهنده DTE گفته می‌شود.

معرفی و پیکربندی EtherChannel بر روی سوئیچ های سیسکو

اموزش acl در cisco

Port Forwarding در مودم ADSL

جریان بسته (Packet Flow) در میکروتیک نسخه ۶

آشنایی با ورژن جدید برنامه Lync Server به نام 2015 Skype for Business